هدی سادات نوابی، هنرمند پانزده ساله ژستور، یکی از جوانان آیندهدار هنر ایران زمین است. آثار هدی تاکنون در گالریهای مختلفی از جمله آیریک، احسان و اعتماد باغ نگارستان به نمایش گذاشته شدهاند و از سوی منتقدان بسیاری مورد تحسین قرار گرفتهاند. استعداد نقاشی از کودکی در ذات هدی وجود داشته و والدین هدی با فرستادن وی به کلاسهای نقاشی، بذر علاقه به نقاشی در روح وی کاشتند. هدی معتقد است که میتواند آرامش را در تنهایی پیدا کند و دلیل علاقهاش به نقاشی، کششی است که تنها بودن برای وی دارد. هدی نیز مانند تمام هنرمندان سورئالیست، هنگام کشیدن نقاشی از شیوه اتوماتیسم پیروی میکند و با گذر از ضمیر خودآگاهش، در رویا و حرفهای دورن خود غرق میشود. بهنظر او نکتهای که به کمک آن هرکسی میتواند اثر هنری خلق کند، این است که هنرمند باید در هنگام خلق اثر هنری، حس درونیاش را منتقل کند. هدی معتقد است که بهترین معلم نقاشی هر فرد، خود او است، چراکه هیچ معلمی نمیتواند احساسات درونی انسان را مانند خود او حس کند. شاید نقاشیهای هدی تا حدودی غمگین بهنظر برسند، هدی در جواب کسانی که چنین عقیدهای دارند میگوید: «اگرچه من اکثراً هنگام ناراحتی نقاشی میکشم، اما نمیتوان گفت شاد زندگی کردن یا نکردن یک فرد، میتواند دلیلی برای خوشبخت بودن یا نبودن او باشد.» به عقیده هدی، هنگام کشیدن نقاشی، نیرو و احساسی درونی حرکات دست او را کنترل میکنند، اگرچه نام احساس همچنان برایش ناشناخته است.
برای ورود به صفحه اختصاصی آثار هدی نوابی در ژستور، اینجا کلیک کنید